عشق زيباست و حرمت دارد....
تو مــــــــــرا آنقدر آزردي .. که خودم کوچ کنم از شهرتــــــــــ ..
بکنم دل ز دل چون سنگتـــــــــــ .. تو خيالتـــــــــــــ راحتـــــــــــ ..
مي روم از قلبت .. مي شوم دورترينـــــــــــــــــ خاطره در شب هايت
تو به من مي خندي ..و به خود مي گويیـــــ:
باز مي آيد و مي سوزد از اين عشق ولي .. بر نمي گردم نه! مي روم آنجاييــــــــــ
که دلي بهر دليـــــــــــ تب دارد ..عشق زيباست و حرمت دارد .. تو بمان ..
دلت ارزاني هر کســــــــــــــــــــــــــ که دلش مثل دلتسرد و بي روح شده است ..
سخت بيمار شده است .. تو بمانـــــــــــــــــ در شهرتـــــــــــــــــ!!!
نظرات شما عزیزان: