تنــــــــــــــــهایی همین است.... تکرار نامنظم من بی تــــــــو....
برهنـﮧ اَت مـﮯڪُننـב تا بهتـَر شڪَستـﮧ شوﮮ
یـــــآدتــــ بـــرایـــم همــانـنـد قصـــه ی ســیــگآر پــیـــرمــردیستــ کــــــه ســـــــالــهاستـــــــ میـــگــویـــــــــد...
دُنبــآلِ ڪَـسـے نیســتــَم ڪـــہ وَقتـــے میگَــم : بگـــــہ : صــَـبــر ڪُـטּ ،مَنـَــم بآهــآت میــآم تَنـــهـآ نـَــرو . . .
میــرَم . . .
بگـــــہ : نـــرو !!!
ڪَـسـے رو میـــخوآم ڪـــہ وَقتـــے گُفتــَـم:
میــرَم . . .
از من فاصله بگیر...
هر بار که به من نزدیک می شوی...
باور می کنم هنوز می شود زندگی را دوست داشت!
از من فاصله بگیر...
خسته ام از امیــــــدهای کوتاه...!